İnsanların acımasızlığı burunları ekşitirken
Buz tutmuş yürekleri ısıtmaya ant içmiş bir serfin selamını getirdim
Çaresiz kalınca buz tutmuş yüreklere karşı
Buz gibi kayıyoruz
-yedi sülaleye
Senyör serf çatışmaları yaralarken yürekleri
Kaybolmaya yüz tutarken akşamüstlerine ve sabaha karşı insanlık
Mutlu olacağını sanıp gülünç hallere düşen aşıklar
-Bak duydun mu bir hayalperestin kalbi daha kırılmış
Saçmalamak saçmalamak
Düşüp düşüp kalkmaya çalışmak
Düşmeye alışmışız ulan biz ey senyörler ey serfler
Hayal kuruyoruz ümit ederek mutluluğu
Neyse durağa geldim
-Kaptan en yakın insanlıkta beni indir.
